گالوانیزه چرا زنگ می زند؟

گالوانیزه کردن یا گالوانیزه کردن فرآیند اعمال پوشش روی برای محافظت از آهن یا فولاد در برابر زنگ زدگی است. در اینجا فرآیندهای اصلی گالوانیزه کردن، کاربردهای گالوانیزه، زنگ زدگی فولاد گالوانیزه و خطرات سلامتی مرتبط با این فرآیند توضیح داده شده است.

فرآیندهای گالوانیزه کردن
بیش از یک روش برای گالوانیزه کردن فلز وجود دارد.

آغشته به گرم گالوانیزه کردن روند

گالوانیزه گرم: در این فرآیند یک لایه ضخیم از روی یا آلیاژ روی روی آهن یا فولاد باقی می ماند. سطح فلز ابتدا با تمیز کردن سوزاننده، آبکشی، ترشی در اسید سولفوریک رقیق داغ و آبکشی مجدد آماده می شود. این قطعه در یک محلول جریان (معمولاً یک محلول آبی کلرید روی آمونیوم) غوطه ور می شود و قبل از غوطه ور شدن در حمام روی مذاب، خشک می شود.

شیب داغ گالوانیزه کردنیک پوشش بسیار مقاوم در برابر خوردگی با ضخامت یکنواخت را تشکیل می دهد. اگر آسیبی رخ دهد، پوشش روی اطراف به عنوان یک آند قربانی عمل می کند که قبل از آهن یا فولاد زیرین خورده می شود. گرمای حاصل از فرآیند یک اثر لحیم کاری ایجاد می کند.

الکترو گالوانیزه چیست؟

الکترو گالوانیزه: در الکترو گالوانیزه یا پوشش گالوانیکی، جریان الکتریکی به فولاد با عبور از محلول الکترولیت اعمال شده، لایه نازکی از فلز روی را رسوب می دهد. الکترو گالوانیزه در حالی که محافظت کمتری در برابر خوردگی ایجاد می کند، پوشش نازک تر آن را به انتخاب بهتری برای قطعات دقیق یا کوچکتر تبدیل می کند. این فرآیند نیازی به گرما ندارد و ضخامت کنترل شده روی را رسوب می دهد.

پوشش شراردیزینگ : Sherardizing یا گالوانیزه با انتشار حرارتی یک پوشش انتشار روی را بر روی مواد مبتنی بر آهن یا مس رسوب می دهد.

چرخش و گرم کردن قطعات فلزی با گرد و غبار روی باعث پخش شدن روی روی سطح فلز و تشکیل آلیاژ روی می شود. از آنجایی که مایع نیست، به این فرآیند "گالوانیزه خشک" نیز گفته می شود. هنگامی که اجتناب از شکنندگی هیدروژنی یا آماده سازی سطحی برای پوشش پودری یا رنگ آمیزی مهم است، شراردسازی ترجیح داده می شود.

گالوانیزهآیا فولاد زنگ می زند؟

فولاد گالوانیزه زنگ می زند، اما گالوانیزه می تواند از فلز زیرین برای سال های زیادی محافظت کند. مدت زمان حفاظت بستگی به روش گالوانیزه کردن و شرایط محیطی دارد. نمک ها، اسیدها و بازها به روی حمله می کنند. خراش‌های عمیق و سایر آسیب‌های مکانیکی می‌توانند با افشای فلز زیرین، زنگ زدگی را تقویت کنند.

مناطق استفاده گالوانیزه

فولاد گالوانیزه کاربردهای زیادی دارد:

• وسایل نقلیه: اتومبیل ها و دوچرخه ها از فلز گالوانیزه ساخته شده اند.
• آب: سطل ها و سطل های فلزی گالوانیزه آب را برای انسان و حیوانات حمل و ذخیره می کنند. آب آشامیدنی را می توان از سقف های گالوانیزه جمع آوری کرد. اگرچه این عمل تا حد زیادی متوقف شده است، فلز گالوانیزه در برخی از لوله های لوله کشی استفاده می شود.
• ساخت و ساز: ابزارها، سیم ها، مهره ها و پیچ ها معمولاً گالوانیزه می شوند. فولاد گالوانیزه در ساختمان ها، نرده ها، پله ها، سقف ها و پله ها کاربرد دارد.
• ارتباطات: کابل های تلفن و جعبه تجهیزات از فولاد گالوانیزه برای کاهش تعمیر و نگهداری استفاده می کنند.
• صنعت انرژی: انرژی خورشیدی و بادی از قطعات گالوانیزه استفاده می کنند، زیرا در برابر قرار گرفتن در معرض محیط مقاوم هستند.

آیا گالوانیزه سمی است؟

محصولات ساخته شده از فولاد گالوانیزه مانند سطل، میخ یا سقف، خطر سمیتی برای انسان، حیوانات یا گیاهان ندارند. استفاده از وان های گالوانیزه برای جمع آوری آب باران برای آشامیدن با استفاده از ظروف گالوانیزه و برای آبیاری حیوانات خانگی، دام ها و گیاهان بی خطر است.

گالوانیزه به طور کلی توسط کشاورزان برای رشد سبزیجات و گیاهان بی خطر در نظر گرفته می شود. گیاهان مقداری روی را از فلز جذب می کنند، اما اگر مقدار آن بیش از حد باشد، گیاهان قبل از برداشت نشانه هایی از سمیت روی نشان می دهند.

با این حال، پوشش روی در نهایت آسیب می بیند. این فلز زیرین را که می تواند سمی باشد، آشکار می کند. لوله های فولادی گالوانیزه و ظروف آب آشامیدنی باید در صورت آسیب دیدگی یا حداقل هر 50 سال یکبار تعویض شوند.

گلدان های گالوانیزه قدیمی برای کشت محصولات ایمن نیستند زیرا پوشش آنها بیشتر آسیب می بیند و به طور بالقوه باعث جذب فلزات ناخواسته (مانند کروم، نیکل) از فلز زیرین می شود.

فلز گالوانیزهبرای استفاده با غذاهای اسیدی (به عنوان مثال، آب میوه، نوشابه، شراب، گوجه فرنگی، و سرکه) ایمن نیست. اسید پوشش روی را حل می کند. به طور مشابه، مایعات بسیار بازی یا قلیایی (مانند مواد شوینده لباسشویی، لیمو، سفید کننده) نباید در ظروف گالوانیزه نگهداری شوند.

گاهی اوقات افراد از ظروف بزرگ گالوانیزه برای نگهداری غذا برای مهمانی ها یا گردهمایی ها استفاده می کنند. یک سطل گالوانیزه به اندازه یک صندوق یخی غول پیکر خوب است، اما برای نگهداری مایعات یا غذای داغ انتخاب عاقلانه ای نیست. هرگز روی فلز گالوانیزه یا در ظروف گالوانیزه نپزید.

طبق گفته انجمن گالوانیزه کننده آمریکا، گرمای تقریباً 392 درجه فارنهایت (200 درجه سانتیگراد) باعث می شود که فلز گالوانیزه دود روی منتشر کند. مقادیر کمی روی برای تغذیه انسان، حیوان و گیاه مورد نیاز است، اما روی بیش از حد سمی است.

فرآیند گالوانیزه کردن، به ویژه گالوانیزه گرم و خرد کردن، خطرات ایمنی را به همراه دارد. هر دوی این فرآیندها شامل روی مذاب می‌شوند، بنابراین کارگران به محافظت در برابر روی، اکسید روی و دود اکسید منیزیم نیاز دارند. استنشاق بخار می تواند باعث بیماری شبیه آنفولانزا به نام تب دود فلز شود.

همچنین ببینید:

چرا باید فولاد گالوانیزه را انتخاب کنیم؟